Rozdział 23

                                                                               Nowy rozdział pojawi się w piątek ! ;)

Co to kurwa ma znaczyć ?! Wczoraj udawał romantyka ,a dziś ma ochotę przespać się z pierwszą lepszą laską ?! Z każdą chwilą smutek i zdezorientowanie zamieniało się w wściekłość. Ten idiota cały czas się mną bawił i myśli ,że jestem jak te jego inne dziwki ,które może oszukiwać ile razy tylko chce. Bez odpowiedzi ruszyłam na przód ,a za sobą mogłam usłyszeć piskliwy śmiech tej laski. Gdybyśmy nie były w szkole żałowałaby ,że w ogóle się odezwała.

- Elena do cholery , czekaj ! – wołała Samanta ,ale ja nie miałam zamiaru się odwracać. Siedziało we mnie tyle emocji ,że nie wiedziałam co mam zrobić. Wyszłam ze szkoły i udałam się do parku. Usiadłam na ławce obok jeziora i bez wyrazu wpatrywałam się w kołyszącą wodę.

- Elena , czy ty jesteś głucha , wołałam Cię z tysiąc razy ! – usłyszałam krzyk Samanty , podbiegającej do mnie. Nawet na nią nie spojrzałam ,ale poczułam ,że usiadła obok mnie.

- Nie wierz tej idiotce , zrobiła to specjalnie – próbowała mnie pocieszać.

- A co jeśli nie ? A co jeśli on faktycznie jest takim kutasem ,a ja jak jakaś debilka mu uwierzyłam ?! – w końcu spojrzałam na nią i zauważyłam na jej twarzy zmartwienie.

- Wiesz co ? Nie ma sensu się zastanawiać , najlepiej jedź do niego i wszystko wyjaśnij – poradziła ,a ja na początku pozytywnie przyjęłam tą propozycje ,ale potem zaczęłam się wahać.

- Tylko ,że ja nie wiem gdzie on mieszka.

- Elena , musisz wszystko utrudniać ? – zapytała chcąc mnie rozbawić.  – W takim razie napisz do niego z prośbą o spotkanie.

- Z tego co mi wiadomo to on ma już zaplanowane popołudnie – mruknęłam pod nosem.

- Przestań , chcesz to wyjaśnić czy masz zamiar zachowywać się jak dziecko ? – zapytała, a mną wstrząsnęły jej słowa. Miała racje , powinnam coś zrobić ,a nie siedzieć bezczynnie i zastanawiać się nad wszystkim. Wyciągnęłam komórkę i z listy kontaktów wybrałam numer Justina.

„Spotkajmy się za godzinę w parku”

Wystukałam na klawiaturze i przez chwilę wahałam się czy wysłać tą wiadomość ,ale gdy spojrzałam na Sam i jej wyczekujące spojrzenie automatycznie nacisnęłam odpowiedni przycisk i mój czas na zastanowienie się skończył. Ciężko odetchnęłam i teraz pozostało mi tylko czekanie na jego przybycie. Po chwili Justin odpisał z zapytaniem o co chodzi ,ale nie miałam zamiaru mu odpisywać. Poprosiłam Sam by została ze mną na co się zgodziła i kolejna godzina przemknęła mi jakby przez palce. Zauważyłam sylwetkę wyłaniającą się z oddali , która zbliżała się do nas . Justin szedł pewnym krokiem , a im bliżej nas był tym lepiej mogłam zauważyć w jego oczach iskierki radości , pomieszanej z zdezorientowaniem. Podszedł do nas , a ja dałam znak Sam ,że może już iść. Posłała mi tylko wspierające spojrzenie i zniknęła z zasięgu mojego wzroku.

- Hej piękna – powiedział i chciał mnie pocałować ,ale ja skutecznie się odsunęłam . Popatrzył na mnie z pytającym wzrokiem i chciał coś powiedzieć ,gdy mu przerwałam.

- Jestem dla Ciebie kolejną zabawką ? – zapytałam wprost ,co zupełnie zbiło go z tropu.

- O czym ty mówisz ?

- O tym ,że opowiadałeś mi jakim to Mike jest dupkiem ,a sam masz kilka lasek na raz – poczułam małe igiełki zazdrości wbijające się w moje serce.

- Okej Elena , czy mogłabyś mi to jaśniej wyjaśnić ? – z każdym jego pytaniem byłam coraz bardziej zdenerwowana.

- Czy  sms , który wysłałeś tej dziewczynie był naprawdę ? – zapytałam z nadzieją ,że odpowie przecząco ,ale on jedynie wpatrywał się we mnie w osłupieniu.

- Jaki sms ? Jaka dziewczyna ? Wyjaśnij mi to do cholery bo zaczynasz mnie wkurzać – w kilka sekund na jego szyi pojawiły się napięte żyły ,a karmelowe tęczówki pociemniały. Teraz wiedziałam już ,że nie ma sensu dalej go naprowadzać bo zaraz wybuchnie więc wyjaśniłam wszystko od razu :

- Pamiętasz tą laskę ,którą spotkaliśmy w łazience na imprezie ? Pokazała mi sms od ciebie z zapytaniem czy się dziś spotkacie.

Przez chwilę wydawało się jakby Justin składał myśli w całość ,aż w końcu wyjął z kieszeni swoich spodni telefon i zaczął z zaangażowaniem coś przeszukiwać. Zatrzymał wiadomości i skupił się na tekście zamkniętym w szklanym monitorze. Patrzył na niego przez chwilę po czym uśmiechnął się sam do siebie ,a potem spojrzał na mnie z dziwną miną.

- Nie sądziłem ,że ona jest mądrzejsza od ciebie.

- O czym ty znowu mówisz ? -  patrzyłam to na chłopaka ,to na jego telefon i czekałam aż wszystko mi wytłumaczy.

- Ten sms ma już kilka tygodniu , a ty uwierzyłaś ,że wysłałem go dziś – uśmiechał się do mnie cwaniacko ,a ja patrzyłam na niego w zdenerwowaniu. Nie mogłam pojąć ,że byłam tak głupia by uwierzyć tej dziewczynie ,a z drugiej strony było mi trochę smutno ,że inne laski też nazywa tak jak mnie.

- Wszystkie dziewczyny nazywasz „księżniczkami” ? – zapytałam zmieniając temat. On przybliżył się do mnie , zabierając mi tym samym przestrzeń osobistą i szepnął blisko mojej twarzy ,a mnie pod wpływem jego ciepła przeszły przyjemny dreszcze.

- Tak ,ale tylko ty jesteś tą prawdziwą – roztopiłam się słysząc te słowa. W jego ustach brzmiały one tak oryginalnie ,że poczułam się wyjątkowa. Musnął delikatnie moje wargi ,ale po chwili wpił się w nie mocniej tym samym prosząc o dostęp ,na który się zgodziłam. Jak bardzo nie byłabym na niego zła ,kiedy poczuje jego pocałunek moje nerwy od razu ustępują i czuję tylko przyjemność.

- To jest miejsce publiczne – usłyszeliśmy starszy głos i od razu się wzdrygnęliśmy. Momentalnie oderwałam usta od Justina i spojrzałam na babcie w podeszłym wieku zauważając jej zniesmaczoną minę.

- Nikt nie kazał się pani patrzyć – odpowiedział chłopak , na co staruszka zaczęła mamrotać coś pod nosem.

- Justin ! – szturchnęłam go łokciem ,próbując powstrzymać śmiech. Mimo niezręczności bawiła mnie ta sytuacja.

- Przepraszamy – wyjąkałam i pociągnęłam Justina za sobą , nie chcąc wybuchnąć tej babci śmiechem w twarz.

- Gdzie idziemy ? – zapytał zaciekawiony.

- Sama zadaje sobie to pytanie – odpowiedziałam , na co on tylko zabawnie poruszył brwiami.

- Może do mnie ? – zaproponował ,a ja popatrzyłam na niego w zdziwieniu. – Spokojnie , nikogo nie ma , będziemy mogli poświntuszyć – powiedział cwaniacko się uśmiechając. Poczułam jak rumieniec wdziera się na moje policzki i pośpiesznie zakryłam je włosami.

- Przecież widzę ,że się rumienisz – odpowiedział zadowolony z tego ,ze odkrył moją „tajemnice”.

- Justin ! Przestań , jesteś zboczony !

- O nie mów ,że Ci się to nie podoba.

- Ani trochę – odpowiedziałam i przyśpieszyłam kroku nie chcąc  słuchać dalej jego dziwnych tekstów. Po chwili oglądałam już za szybą mijające ulicę siedząc w wygodnym samochodzie Justina. Leciała cicha muzyka ,a Justin wybijał w jej rytm melodie palcami.

- Już – zatrzymał się przed niewielką kamienicą . Wokół posadzonych było kilka drzew i ogólnie okolica nie była zbyt sympatyczna. Wysiadłam niepewnym krokiem i udałam się prosto za Justinem. Po przebyciu kilkudziesięciu schodów mój oddech był nierówny i nie miałam już na nic siły .

- Nie męczy Cię to ? – zapytałam , próbując przywrócić sobie normalny oddech.

- Przyzwyczaiłem się – mrugnął do mnie otwierając drzwi swojego mieszkania. Ruchem ręki wskazał bym weszła do środka co też zrobiłam. Zdjęłam kurtkę i podałam ją Justinowi ,który powiesił je na wieszaku w przedpokoju. Chłopak chwycił moją rękę i pociągnął mnie na przód. Zauważyłam niewielką ,ale zadbaną kuchnię. Usiadłam na drewnianym krześle i przyglądałam się jak Justin wyciąga z lodówki piwo ,a następnie zwinnym ruchem je otwiera. Wypił kilka łyków i spojrzał na mnie.

- Chcesz ? – zapytał rozbawiony.

- Tak ,może do tego jeszcze paczka papierosów i narkotyki ? – skarcając go wzrokiem powiedziałam głosem przepełnionym ironią.

- Nie rób ze mnie Bóg wie kogo – powiedział zdenerwowany.

- Za późno – uśmiechnęłam się zwycięsko ,a on zaczął zmierzać w moim kierunku. Jego twarz przepełniona była złością i nie wiedziałam co za chwilę się wydarzy. Oparł swoje ręce na stole blokując mi tym samym jakąkolwiek ucieczkę.

- Coś ty powiedziała ? – zapytał kilka centymetrów przed moją twarzą , oddychając ciężko. Nie odpowiedziałam mu więc zaczął jeszcze bardziej się do mnie przybliżać o ile to możliwe. W końcu nasze usta się stykały ,a on wykorzystał okazje i złączył je w pocałunku. Jednak momentalnie się oderwał i spojrzał na mnie tajemniczo.

- Musisz zapłacić za to co powiedziałaś.

- O czym ty…- nie dokończyłam bo poczułam drażnienie mojej skóry na brzuchu . Po chwili wybuchłam niekontrolowanym śmiechem ,a Justin ani na chwilę nie przestawał mnie łaskotać. Nie miałam na tyle siły by odeprzeć jego atak więc jedyne co mi pozostało to wiercenie się na krześle.

- Pro…Proszę puść mnie – wyjąkałam przez śmiech. On jednak nie zamierzał tego kończyć. Jego palce wędrowały po moim ciele wywołując głośny chichot.

- Prze… stań ! – krzyknęłam.

- Za całusa – droczył się ,ale zrobiłabym chyba wszystko ,żeby w tym momencie dał mi spokój.

-Okeej – mruknęłam ,a on momentalnie zabrał ode mnie swoje ręce i umiejscowił je na mojej twarzy. Patrzył na mnie wyczekująco , a ja musiałam spełnić jego życzenie. Złączyłam nasze usta razem ,a Justin jak zawsze chciał więcej i więcej.

- Justin czy mógłbyś…oł… - usłyszeliśmy zszokowany głos…

OD AUTORKI : Nawet nie sądziłam ,że tak dawno nie dodawałam rozdziału ! ;) Postanowiłam nie dzielić je na krótsze ,ponieważ jak ktoś naprawdę będzie chciał to przeczytać to nie zrobi mu to różnicy jak długi jest rozdział ;)) Niestety ubyło mi czytelników co szczerze powiedziawszy trochę mnie smuci, ale ci którym naprawdę podoba się to opowiadania myślę ze zostali razem ze mną ;)) Dziękuje Wam za wyświetlenia i do napisania ! <3 

PROSZĘ KAŻDEGO KTO TO CZYTA O ZOSTAWIENIE KOMENTARZA , BĘDĘ WDZIĘCZNA ;)